Blog Een levensles die raakt

Niemand komt ongeschonden uit het ziekteproces weet ik nu, maar door je eigen keuzes te maken en de regie te nemen, blijf je wel zelf aan het roer staan. 

Die levensles prijkt er nu op de gevel van IntermeZZo. Het is een levensles die me raakt. Neem het woord ongeschonden. Ongeschonden door het leven, dat overkomt niemand. En toch lijkt onze ‘gezonde’ maatschappij iedere keer verbaasd dat mensen niet ongeschonden door het proces van kanker heenkomen. 

Ja maar, je bent toch genezen… Ja maar, je haar groeit weer… Ja maar, je ziet er zo goed uit… En de grootste dooddoener: ja maar, het is toch al heel lang geleden…

Natuurlijk word je van je sokken geblazen door kanker en voel je je vaak niet goed, dat deel begrijpt de gezonde medemens nog wel. Maar hoe je herstelt van iets wat zo’n impact heeft gehad op je lichaam en op je geest? Dat is een ander verhaal. Dat zit immers van binnen… verstopt en onzichtbaar. 

Juist die onzichtbaarheid maakt dat je na de diagnose en na alle behandelingen nog zo lang moet knokken. Je moet opnieuw je weg vinden in je veranderende lichaam. Dat is een ontdekkingstocht. Met iedere stap, die je zelf zet, leer je iets nieuws, groei je, ontdek je welke keuzes bij je passen.

Die ontdekkingstocht maakt ook dat je die ander in nabijheid telkens opnieuw moet meenemen. Uitleggen en ‘opvoeden’. En ook daarin maak je keuzes. 

Al die stapjes leiden tot eigen regie. En uiteindelijk sta je daar: aan je eigen roer. Trots met je hoofd in de wind. Dit is wie ik ben. Dit is mijn prachtige lijf dat kanker heeft overwonnen. Of dit is mijn prachtige lijf dat leeft met kanker, want dat is net zo goed een optie. Maar … ik ben degene die het roer vasthoudt. Mijn roer. 

En daarbij helpt een centrum als IntermeZZo.

M.

M. schrijft uit eigen ervaring. Ze ging van kankerpatiënt naar ex-kankerpatiënt, van gast bij IntermeZZo, naar ex-gast. Ze is nu vrijwilliger / gastvrouw bij IntermeZZo en werkt daarnaast als zzp’er, is tekstschrijver en communicatieprofessional.